Geneza tego święta sięga 1946 r., ustanowiono go jako upamiętnienie ofiarności saperów w dniu forsowania Odry i Nysy Łużyckiej przez żołnierzy I Armii Wojska Polskiego podczas II wojny światowej.

Wojskowych saperów i policyjnych techników bombowych łączy jedno - pracują z narażeniem życia, rozbrajając niebezpieczne ładunki. Jednak o ile saperzy z reguły pracują z ładunkami, których konstrukcja jest im znana, o tyle policyjni pirotechnicy ryzykując własnym życiem i zdrowiem rozbrajają improwizowane urządzenia wybuchowe, których sposób działania znany jest jedynie ich budowniczemu.

Policyjni technicy bombowi służą w jednostkach antyterrorystycznych, Centralnym Biurze Śledczym Policji i w Centrum Szkolenia Policji w Legionowie. Wykonują zadania szczególnie niebezpieczne i ważne - ich zadaniem jest neutralizacja zagrożeń bombowych, pojawiających się na naszych ulicach czy osiedlach.

W obecnej sytuacji zagrożenia terrorystycznego w Europie są cały czas w pełnej gotowości do działań. Na co dzień pełnią dyżury bojowe i w każdej chwili są gotowi do udziału w działaniach w trosce o bezpieczeństwo obywateli.

Specjalistyczne szkolenia, odpowiednie predyspozycje psycho-fizyczne, umiejętności logicznego myślenia, specjalistyczna wiedza z chemii, elektroniki, ciągła gotowość do działań, tysiące litrów potu wylanych podczas treningów i prawdziwych działań, to dla pirotechników jak mówią codzienność. Wśród policjantów uznawani są za elitę.